EMiR ::: (Ar.) Er. 1. Bir kavmin, bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat\'tan so a sivil paşalığın ilk derecesi.

Emir ::: 1. Buyruk, komut. 2. Müslüman ülkelerin bazılarında bir kavim, şehir ya da ülkenin başı. 3. Bir hanedana mesup olan. 4. Peygamber soyundan. 5. Kumandan.

EMiR ::: Bir kavmin başı -Peygamber soyundan - Kumandan