TEKiN ::: (Tür.) Er. 1. Boş, ıssız. 2. Sakin, rahat, uslu. İçinde kötülük bulunmayan. 3. Tek, eşsiz. 4. Uyanık, tetikte. 5. Şehzade, prens. 6. Uğurlu.

Tekin ::: 1. İçinde kimse bulunmayan, boş, ıssız yer. 2. İçinde cin, peri gibi doğaüstü varlıklar bulunmadığına inanılan, uğurlu yer. 3. Eski Türklerde babanın taşınmazlarının mirasçısı olan en küçük oğul. 4. Uğurlu. 5. Tek, eşsiz. 6. Uyanık, tetikte.

TEKiN ::: Eşsiz ün, çok ünlü.

TEKiN ::: Tek, eşsiz - Uyanık, tetikte